درهای ام دی اف (تخته فیبر با چگالی متوسط) می توانند به خوبی در مناطق پر رفت و آمد به خوبی ساییدگی و پارگی را کنترل کنند، اما برخی از ملاحظات مهم وجود دارد که باید در نظر داشت:

دوام: MDF (تخته فیبر با چگالی متوسط) یک محصول کامپوزیت چوبی است که از الیاف چوب به هم چسبیده با رزین تحت فشار و حرارت بالا ساخته شده است. این فرآیند ساخت به ام دی اف پایداری و یکنواختی می بخشد. برخلاف چوب جامد که به دلیل تغییرات رطوبت و دما می تواند منبسط، منقبض و تاب بخورد، ام دی اف نسبتاً پایدار باقی می ماند. این پایداری به ویژه در مناطق پر تردد که در آن اغلب از درها استفاده می شود مفید است، زیرا خطر تغییر شکل ساختاری را به حداقل می رساند. با این حال، دوام MDF دارای محدودیت‌هایی است، به‌ویژه در توانایی آن در مقاومت در برابر نیروهای ضربه‌ای که ممکن است در مقایسه با درب‌های چوب سخت باعث ایجاد فرورفتگی یا بریدگی راحت‌تر شود.

آسیب پذیری سطحی: سطح ام دی اف صاف و فاقد الگوهای دانه ای است که در چوب طبیعی وجود دارد. این صافی باعث می شود که یک روکش با کیفیت بالا و یکنواخت، چه رنگ شده، چه روکش شده یا چند لایه باشد. با این حال، سطح یکنواخت همچنین می تواند بیشتر مستعد نشان دادن خراش، فرورفتگی و بریدگی باشد، به خصوص در مناطق پرتردد که درها در معرض تماس مکرر با افراد، مبلمان و سایر اشیاء هستند. با گذشت زمان، این آسیب های جزئی می توانند انباشته شوند و ظاهری فرسوده ایجاد کنند. برای مبارزه با این، درب‌های ام‌دی‌اف پرتردد باید به‌طور ایده‌آل با روکش سطحی سخت پوشیده شوند، مانند لمینت سخت یا رنگ براق، که می‌تواند محافظت بیشتری در برابر سایش و پارگی روزمره ایجاد کند.

پوشش های محافظ: اعمال یک روکش بادوام برای درب های ام دی اف برای افزایش مقاومت آن ها در برابر سایش و پارگی بسیار مهم است. رنگ‌ها، لاک‌ها و لمینت‌های باکیفیت، یک لایه محافظ ایجاد می‌کنند که MDF زیرین را در برابر خراش، رطوبت و سایر اشکال آسیب محافظت می‌کند. برای مناطق پرتردد، روکش هایی مانند ورنی پلی اورتان، ملامینه یا لمینت های پرفشار به دلیل دوام استثنایی توصیه می شود. این روکش‌ها نه تنها از سطح محافظت می‌کنند، بلکه جذابیت زیبایی درب را نیز افزایش می‌دهند. استفاده مجدد منظم از پوشش محافظ، به عنوان بخشی از تعمیر و نگهداری معمول، تضمین می کند که درب MDF همچنان در طول زمان استفاده سنگین را تحمل می کند.

آسیب لبه: لبه‌های درب‌های ام‌دی‌اف به‌ویژه در معرض آسیب هستند، زیرا اغلب نقاط تماس در محیط‌های پرترافیک هستند. بریدگی و فرورفتگی در لبه ها ممکن است به دلیل ضربه مکرر پاها، جاروبرقی، مبلمان و سایر اشیاء رخ دهد. برای کاهش آسیب لبه، درهای ام دی اف را می توان با نوار لبه ساخته شده از موادی مانند PVC یا روکش چوب سخت نصب کرد. این نوارهای لبه یک مانع محکم و مقاوم در برابر ضربه ایجاد می کنند که از هسته ظریف MDF محافظت می کند. برای محافظت بیشتر در برابر آسیب لبه ها، می توان بر روی قاب درب نصب کرد و در نتیجه طول عمر درب را افزایش داد.

حساسیت به رطوبت: ام دی اف در مقایسه با چوب جامد و سایر محصولات چوبی مهندسی شده بیشتر مستعد رطوبت است. در مناطق پرتردد که سطح رطوبت بالایی نیز دارند، مانند حمام یا آشپزخانه، درهای ام دی اف در معرض خطر جذب رطوبت هستند که می تواند باعث تورم، تاب برداشتن و در نهایت خرابی سازه شود. برای مقابله با این امر، استفاده از ام دی اف مقاوم در برابر رطوبت (MR MDF) برای درب ها در چنین محیط هایی ضروری است. ام‌آر ام‌دی‌اف با رزین‌های ویژه‌ای پردازش می‌شود که مقاومت آن را در برابر رطوبت افزایش می‌دهد. تمام سطوح و لبه های درهای ام دی اف باید با روکش های ضد آب یا نوارهای لبه ای آب بندی شوند تا از نفوذ رطوبت جلوگیری شود. بازرسی و نگهداری منظم این پوشش های محافظ برای اطمینان از موثر ماندن آنها ضروری است.

GA20-1 قاب فلاش داخلی مدرن گردویی درب PVC